Czerwona tracza dzielona w pas. W 1, srebrny orzeł historyczny o złotym dziobie i takiż szponach. W 2, waga szalkowa srebrna, przechylona z prawej w dół. Klejnot: na nałęczce czerwono-srebrnej, srebrna korona z której wyrastaja trzy strusie pióra. Labry: czerwone podbite srebrem.
Fundacja tego herbu została dokonana przez Pawła Wysokińskiego który herb ten zgłosił do rejestracji w herbarzu Polskiej Roli Herbowej, pod numerem 190724
Półorzeł umieszczony na prawej połowie czerwonej tarczy symbolizuje władzę, autorytet i szlachetność. Jego złoty dziób i szpony nawiązują do historycznego znaczenia i autorytetu rodziny. Waga w prawej połowie tarczy symbolizuje sprawiedliwość, równowagę i uczciwość, co odzwierciedla związki rodziny z wymiarem sprawiedliwości. Klejnot, składający się z hełmu z koroną oraz trzech białych piór, jest symbolem honoru i tradycji. Labry w barwach czerwono-białych uzupełniają kompozycję, podkreślając rodowy charakter herbu.
Rodzina Wysokińskich wywodzi się z ziemi Trzebieszów w Lublinie, a od lat 20-tych XX wieku osiadła w mieście Koluszki. W latach 50-tych XX wieku przeprowadzili się do Rzeszowa. Obecnie herb reprezentowany jest przez Pawła Wysokińskiego oraz jego potomków. Rejestracja herbu własnego Wysokiński nastąpiła w roku 2024 dla rodziny Wysokińskich w Polskiej Roli Herbowej. Intencją fundatora jest przyczynienie się do wzmocnienia więzi rodzinnych oraz kultywowania tradycji. Herb ten ma pozostać symbolem tożsamości dla współczesnych i przyszłych pokoleń rodziny Wysokińskich.
Uprawnionymi do używania tego znaku herbowego są: potomkowie fundatora Pawła Wysokińskiego oraz według informacji zawartych w aneksie do aktu rejestracycjnego, w którym fundator rozszerza te prawo na wszystkich bezpośrednich potomków przodka Stanisława Wysokińskiego.