Wojnicz


wojnicz
Na tarczy herbowej dzielonej w krzyż, w barwach srebrno-czerwonych, niebieska tarczka srecowa, na kórej złożona srebrna róża. W 1 i 4, czerwony krzyż podwójny, w 2 i 3, srebrna podkowa barkiem ku górze. Klejnot: na nałęczce o barwach zmiennych srebrno-czerwonych, przed trzema srebrnymi strusimi piórami w prawo, nachylony w tą samą stronę proporzec na drzewcu, w barwach srebrno-czerwonych. Labry: czerwone podbite srebrem.
Rodzina Wojnicz od pokoleń zamieszkiwała okolice Wilna. Najstarszy znany członek rodziny bezpośrednio związany z fundatorem herbu Wojnicz, Mikołaj Wojnicz mieszkał w miejscowości Podbrzeże. Z relacji rodziny wynika, że Mikołaj brał udział w wojnie rosyjsko-japońskiej w 1905 roku. Z koleji jego syn Ludwik Wojnicz brał czynny udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Walczył pod Smoleńskiem. Po wojnie zamieszkał najpierw w miejscowości Pocztonka koło Wilna, a następnie w Adroniszkach. W 1945 roku cała rodzina została przesiedlona na Warmię. Na Warmii przychodzi na świat ojciec fundatora Ryszard. Ryszard żeni się z Teresą z domu Pasztelniec. Tym samym do rodu Wojniczów weszła tradycja starej ziemiańskiej rodziny z Mazowsza – Kępistych. Fundator herbu Piotr Wojnicz wraz z żoną Anną i córką Aleksandrą zamieszkuje w stolicy Warmii – Olsztynie. Rodzina żony fundatora posiada tradycje urzędnicze. Pradziadek żony był urzędnikiem w Wielkich Łukach jeszcze przed pierwszą wojną światową. Teściowa zaś była przez wiele lat skarbnikiem miejskim.

Fundacji znaku rodowego rodziny Wojnicz zwanego herbem własnym Wojnicz dokonano dnia 03. czerwca Roku Pańskiego 2010 na wniosek Piotra Wojnicza. Intencją fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi rodzinnych oraz kultywowania tradycji rodzinnej. Niniejszym potwierdza się, że  dnia 12 czerwca Roku Pańskiego 2010 herb własny Wojnicz został zarejestrowany pod numerem 220610 w roli herbowej Nova Heraldia i podany do publicznej wiadomości poprzez publikację w herbarzu Polskiej Wspólnoty Heraldycznej. Osobami uprawnionymi do używania tego znaku herbowego są bespośredni potomkowie pochodzacy od fundatora. Na podstawie odrębnego oświadczenia woli fundatora rozszerza się grono uprawnionych do krewnych fundatora drugiego stopnia w linii bocznej oraz ich potomków pod warunkiem zachowania nazwiska Wojnicz.