Tarcza dzielona srebrnym krzyżem liliowym, czerwono-niebieska. W czerwonym po jednej srebrnej muszli św. Jakuba, w niebieskim dwa miecze w słup na opak, rzędem w pas, o złotych rękojeściach i takich samych jelcach. W klejnocie czerwony tors smoka, o złotym oku i srebrnym półksiężycu na szyi, ziejącego złotym ogniem, wyrastający z nałęczki w barwach niebiesko – srebrnych. Na wstędze pod tarczą umieszczono dewizę: Ex Oriente Lux.
Według ustnej tradycji rodzinnej ród pochodzi od porucznika Stanisława Wlazło, pochodzącego z Litwy uczestnika bitwy pod Grunwaldem, który za bitewne zasługi otrzymał od Władysława Jagiełły nadania ziemi w kieleckim. Miał pięciu synów, z których trzech pozostało w kieleckim, dwóch wywędrowało do Małopolski. Najdawniejszym udokumentowanym przodkiem w linii ciągłej jest Andrzej Wlazło, który poślubił Zofię Wajda. Z tego związku pochodzą: Bolesław, Mieczysław, Antonina i Janina. Bolesław Wlazło ur. 12.10.1912 r. w Krakowie poślubił Marię Nenko. Z tego związku pochodzą: Lesław (najstarszy syn), Elżbieta i Zenon. Lesław Wlazło ur. 04.08.1937 r. w Krakowie poślubił Krystynę Majcherczyk. Z tego związku pochodzi jedno dziecko – syn Zbigniew Wlazło, którego potomkiem jest Paweł Wlazło ur. 30.06.1989 r. w Zabrzu.
Fundacji znaku rodowego rodziny Wlazło dokonano dnia 08. lipca w roku 2011 na wniosek Zbigniewa Wlazło, który czyni to również w imieniu swojego ojca Lesława Wlazło. Intencją fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi rodzinnych oraz kultywowania tradycji rodzinnej. Niniejszym potwierdza się, że dnia 08 lipca Roku Pańskiego 2011 herb ten został zarejestrowany pod numerem 080711 w roli herbowej Nova Heroldia i podany do publicznej wiadomości poprzez publikację w herbarzu tejże roli herbowej. Uprawnionymi do używania tego znaku herbowego są wszyscy potomkowie w linii męskiej pochodzący od ojca fundatora oraz żeńskiej pod warunkiem zachowania nazwiska Wlazło Wolą fundatora jest rozszerzenie uprawnień do legitymowania się tym znakiem herbowym na brata ojca Zenona Wlazło oraz jego potomków na tej samej zasadzie
