Tarcza herbowa dzielona w słup, o barwach złoto-niebieskich, w której złożona jest, w barwach zmiennych tarczy, duża litera W. Na środku górnej krawędzi litery ramię wagi z szalami, przechylonej w prawym polu ku dołowi. W prawej szali pióro gęsie, w lewej szali bryły węgla kamiennego. Klejnot, harfa złota, pochylona w prawo. Labry w barwach na przemian złoto-niebieskich, niebiesko-złotych.
Ród Wenglorz pochodzi ze Śląska i jest reprezentowany przez fundatora herbu Stanisława Wenglorza urodzonego dnia 22 sierpnia 1950 roku, syna Rudolfa Franciszka Wenglorza urodzonego 30 marca 1926 roku. Najstarszy udokumentowany przodek to Paweł Wenglorz urodzony w 1891 roku, a zmarły w 1963 roku. Fundacja i rejestracja herbu własnego Wenglorz została dokonana dnia 4 miesiąca marca, Roku Pańskiego 2007, pod numerem 040307. Uprawnieni do używania tego znaku herbowego są wszyscy potomkowie po linii męskiej pochodzący w prostej linii od fundatora herbu własnego Wenglorz, Stanisława WenglorzaFundacja i rejestracja herbu własnego Wenglorz została dokonana dnia 4 miesiąca marca, Roku Pańskiego 2007, pod numerem 040307. Uprawnieni do używania tego znaku herbowego są wszyscy potomkowie po linii męskiej pochodzący w prostej linii od fundatora herbu Wenglorz.
