Tarcza czerwona dzielona w słup. W 1, trzy srebrne pasy falowane. W 2, ponad zieloną trójgórą, czarny, syczący wąż, złożony w literę S. Klejnot, pięć piór strusich, środkowe czerwone, w towrzystwie dwóch srebrnych , na zewnątrz zielone. Labry, góra czerwono-srebrne, dół, zielono-srebrne.
Fundacji znaku rodzinnego Sykosz dokonano Roku Pańskiego 2020 dla Pana Waldemara Sykosza. Intencją Fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi w rodzinie oraz kultywowania jej tradycji. Znak ten ma pozostać symbolem tożsamości dla współczesnych, jak i przyszłych pokoleń. Niniejszym potwierdzamy, że herb własny rodziny Sykosz został zarejestrowany pod numerem 140220 w roli Nova Heroldia i podany do publicznej wiadomości poprzez zamieszczenie jego wizerunku w herbarzu tejże roli herbowej.
Za wiarygodność genealogiczną i heraldyczną po dokonaniu konsultacji i sprawdzeniu dostarczonych dokumentów potwierdzają:
Prezes, Norbert Wacławczyk (rola herbowa) za zgodność genealogiczną i heraldyczną
Heraldyk, Kamil Wójcikowski za zgodność heraldyczną
Jelenia Góra, 28 lutego 2020 roku
Barwy zastosowane w budowie herbu jak też konstrukcja tarczy nawiązuje bezpośrednio do godła zastosowanego w herbie kraju pochodzenia proptoplastów rodu Sykosz, mianowicie królestwa Węgier.Trzy srebrne falowane pasy, symbolizują trzy rzeki: Cisę, Wag i Odrę, jakie to przodkowie fundatora herbu przekroczyli przybywając z Węgierskiego wtedy Siedmiogrodu do księstwa Opolskiego miejscowości Łąki. Byli oni prawdopodobnie osadnikami przybyłymi na Śląsk, kiedy to w dniu 30.05.1622 roku, księstwo Opolskie i Raciborskie obejmuje na krótki czas, książę Siedmiogrodu Gábor Bethlen. Nie jest znana ich ówczesna pozycja społeczna. Powtórzenie elementu z herbu Węgier zielonego trójwzgórza, jest łacznikiem kraju pochodzenia z nowym miejscem osadnictwa przodków rodziny Sykosz, miejscowości Łąka na Śląsku. Kolor zielony od zawsze jest utożsamiany z naturą i przyrodą. Zielony oznacza wzrost, odrodzenie i płodność. Jak już wspomniano wykorzystano strukturę kompozycji herbu kraju pochodzenia przodków fundatora wywydzących się z królestwa Węgier. Charakterystyczne jest umieszczeniem w miejscu krzyża lotaryńskiego symbolu węża złożonego w litere S. Element ten wyraża w swej formie jak też rodzaju zaprezentowanego symbolu, jakim jest wąż, sens i znaczenie nazwisk. W XVIII wieku i w pierwszej połowie XIX wieku używano nazwiska o brzmieniu: Sijkoś. Po powołaniu na terenie Prus urzędów stanu cywilnego niemieccy urzędnicy tam zatrudnieni wprowadzili w zapisach akt nazwisko o brzmieniu: Sykosch, członkowie rodziny mimo tego podpisywali się pod aktami (np. zgłaszając urodzenia, zgony lub śluby) oraz nazwiskiem Sijkoś i byli polsko mówiący (tak notowali urzędnicy). Na początku XX w. (Na Górnym Śląsku po 1922 roku) kiedy powstała państwowość Polska i Polska administracja w tym również polskie USC, urzędnicy polscy wprowadzili zmianę pisowni nazwiska z Sykosch na Sykosz. Po zakończeniu II wojny światowej osoby przebywający na terenie Niemiec używają nazwisko Sykosch, natomiast na terenie Polski Sykosz lub na wniosek niektórych o brzmieniu: Sykoś.Według przekazów rodzinnych, od wielu pokoleń znane i dalej przekazywane charakterystyczne cech charakteru to ostrożność, mądrość i dobro.