Na czerwonej tarczy, z zielonej podwyższonej podstawy wyrasta półpostać starca w srebrnej tunice z długimi siwymi włosami i taką samą brodą, trzymającego w obu rękach przed sobą, plaster miodu. Z niego spływają dwie stróżki do złotego kielicha, złożonego u podstawy tarczy. Labry: czerwone podbite złotem. Klejnot: z nałeczki w barwach czerwono-złotych wyrasta srebrne orle skrzydło. U dołu na wstędze dewiza: NON SCHOLAE SED VITAE DISCIMUS.
Fundacji poniżej opiosanego znaku herbowego dokonano na wniosek Szanownego Pana Grzegorza Zbigniewa Starucha, zamieszkałego w Jakubowie, gmina Lubochnia, powiat Tomaszowski.. Rejestracja herbu nastąpiła dnia 26 października Roku Pańskiego 2022 dla rodziny Staruch. Intencją fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi w rodzinie oraz kultywowania jej tradycji. Znak ten ma pozostać symbolem tożsamości dla współczesnych i przyszłych pokoleń. Uprawnionymi do używania tego znaku herbowego są: wszyscy bezpośredni potomkowie fundatora, męscy i żęńscy, tak długo jak stosować będą nazwisko Staruch. Możliwość rozszerzenia uprawnionych, fundator może spowodować aneksem odniesionym do tego aktu rejestracyjnego.
Niniejszym potwierdzamy, że herb własny rodziny Staruch, został zarejestrowany pod numerem 251022 w Polskiej Roli Herbowej Nova Heroldia z Jeleniej Góry,
Za wiarygodność genealogiczną i heraldyczną po dokonaniu konsultacji i sprawdzeniu dostarczonych dokumentów potwierdza komisja heraldyczna.
Jelenia Góra, 26 październik 2022.
Za zgodność genealogiczną i heraldyczną komisja heraldyczna, Norbert Wacławczyk.
Wykonanie projektu, sprawdzenie na jednorazowość. heraldyk Paweł Szymon Towpik.