Sędziak


sedziak
W niebieskiej tarczy herbowej pod purpurową głowicą na której srebrny pług złożono skrzyżowany srebrny pastorał biskupi z mieczem o takiej samej barwie, które przełożono zielonym liściastym drzewem ustawionym na zielonej podstawie w kształcie wzgórza o takiej samej barwie. Klejnot, wyrastająca postać mężczyzny z podkręconymi czarnymi wąsami w czarnym kapeluszu ozdobionym czarną wstążką z zatkniętą gałązką rozmarynu, odzianego w purpurowy surdut biskupiański pod którym czarna kamizelka i biała koszula o stójkowym kołnierzu . Ręce rozłożone, w lewej zielona gałązka wierzby w prawej złota waga szalowa. Labry w barwach purpurowo-srebrnych, niebiesko-srebrnych. Na wstędze poniżej tarczy herbowej dewiza w słowach: Prawdą a Pracą.Nazwisko „SĘDZIAK” pochodzi prawdopodobnie od słów „sądzić”, „sędzić” lub staropolskiego  imienia „SĘDZIEJ”  (wymienionego w Bulli Gnieźnieńskiej  z 1136r.) . W lokalnej biskupiańskiej gwarze wymawiano je, „szyndziej”, „szynda”. Stąd od początku prowadzenia ksiąg metrykalnych w parafii krobskiej w 1635 r. występują wpisy nazwisk „SENCZAK”, „SZYNDZIK”, „SZYNDA”, „ŻYNDZIK”.
Linia genealogiczna rodu SĘDZIAK zamieszkującego od dawnych czasów ziemię krobską w powiecie Gostyń w  Wielkopolsce, sięga płowy wieku XVII i jest wyprowadzona od niejakiego Alberta Szyndy z Żychlewa k/Krobi wymienionego pod datą 1676 roku jako „emeto”, co wg ówczesnego słownictwa łacińskiego oznaczało właściciela jednego „łana” ziemi uprawnej. Jego kolejni potomkowie w linii prostej „po mieczu” to Błażej – emeto, Wojciech – półślednik, Jakub – operario ex advocatia, Chryzostom gospodarz, wszyscy z Żychlewa, Jan z Rębowa i Marcin z Siedlca -gospodarze, Andrzej – górnik w Westfalii, mieszkał w Krobii  (wszystkie żony wymienionych  pochodziły również z Biskupizny). Andrzej SĘDZIAK ur w  4.11.1880 r. miał pięciu synów i cztery córki. Najstarszy  syn Stanisław był kontrolerem jakości w fabryce obuwia w Poznaniu, miał czterech synów Bogdana fundatora herbu, Jerzego, Andrzeja i Wiktora.

Fundacji znaku rodowego rodziny Sędziak zwanego herbem własnym Sędziej, dokonano dnia 02. marca Roku Pańskiego 2010 na wniosek Bogdana Sędziaka. Intencją fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi rodzinnych oraz kultywowania tradycji rodzinnej. Niniejszym potwierdza się, że  dnia 02 stycznia Roku Pańskiego 2010 herb ten został zarejestrowany pod numerem 020310 w roli herbowej Pierwszej Powszechnej Otwartej Księgi Herbowej Nova Heraldia i podany do publicznej wiadomości poprzez publikację w herbarzu tejże Wspólnoty Heraldycznej. Uprawnionymi do używania tego znaku herbowego są potomkowie pochodzący od Andrzeja Sędziaka, dziadka fundatora herbu Bogdana Sedziaka .Autorem herbu Tomasz Steifer.