 Na niebieskiej tarczy, miecz srebrny o złotej rękojeści, głownią ku górze, umieszczoną pomiędzy dwoma lwami zwróconymi od siebie. Klejnot, na zawoju niebiesko – czerwono -złotym, pióropusz z siedmiu pawich piór barwy naturalnej obłożony krzyżem kawalerskim czerwonym. Labry: niebieskie, podbite złotem. Dewiza: „Amor vincit omnia” Najstarsze istniejące przekazy na temat osób o nazwisku Pawlewicz, a będących w bezpośrednim związku z rodziną fundatora odnoszą się do niejakiego Bolesława Pawlewicza, rządcy u dziedzica w okolicach Woronowa. Bezpośrednim potomkiem jest Bolesław Pawlewicz ur. 1906 roku, gajowy z Hermaniszek, ożeniony z Marią Baranowską, z którą doczekają się dwóch synów, Jana oraz Bolesława. Wraz z rodziną przesiedla się w okolice Nowego Kawęczyna. Kontynuatoremrodu jest starszy syn Jan Pawlewicz urodzony 14 lutego 1934 roku. Jan doczekałsię wraz z Helenę Ołado dwójki synów: Ryszarda oraz Marka. Ryszard Pawlewicz urodzony 30 listopada 1958 roku, bierze za żonę Joannę Madej, z którą doczekał się trójki synów: Pawła, Sławomira oraz Witolda, wspólnie osiedlają się w Rawie Mazowieckiej. W 1989 roku przychodzi na świat Witold
Pawlewicz, który w 12 lipca 2014 roku poślubia Ewę Grochowina. Jest on
następcą rodu oraz fundatorem herbu własnego Pawlewicz. Fundacji herbu własnego rodziny Pawlewiczów dokonano dnia 14 czerwca Roku Pańskiego 2014 i zarejestrowany pod numerem 140614 w roli herbowej Nova Heroldia i podano do publicznej wiadomości poprzez zamieszczenie jego wizerunku w herbarzu tejże roli herbowej. Uprawnionymi do używania tego znaku herbowego jest fundator z żoną Ewą,oraz ich potomkowie, w linii męskiej i żeńskiej pod warunkiem zachowania nazwiska Pawlewicz.
|
