Obara


obara

W srebrnej tarczy poniżej zielonej głowicy, z zielonej podstawy w kształcie cokoła o trzech stopniach na której złoty snop w słup złożono, wyrasta konar z trzema odgałęzieniami na których ustawiono po jednym zielonym listku dębowym, w słup rzędem w pas. Klejnot, z zielono-srebrnej opaski na hełmie wyrastająca ręka w zielonym odzieniu trzymająca płonącą smolną szczapę. Labry w barwach zielono-srebrnych. Najstarszym znanym udokumentowanym przodkiem jest Paweł Obara i jego żona Antonina z miejscowości Krzyżka (woj. świętokrzyskie). Z tego związku przychodzi na świat czworo dzieci, a mianowicie: Tadeusz Obara ur. 1912 – kolejarz, mieszkał cały czas na Krzyżce  z żoną Katarzyną, jego dzieci: Andrzej Obara, najstarszy syn, kolejarz, mieszka w Zagnańsku (woj. świętokrzyskie), Ludwik Obara, był policjantem, mieszkał w Kielcach, będąc na emeryturze, wrócił na Krzyżkę, Jan Obara, był artystą ludowym (wyroby z drewna),Teodozja Obara,  pracowała i pracuje na roli; Helena Obara (Szpytak), ur. 1911 – pracowała na roli, mieszkała na Krzyżce, pod koniec życia w Kielcach z synem, Henrykiem; Krystyna Obara (Kowalska), najmłodsza z rodzeństwa, mieszkała w Jastrowiu (woj. koszalińskie), nie pracowała zawodowo, wychowała 8 dzieci: Sylwester Kowalski, był marynarzem, mieszkał w Jastrowiu, Antoni Kowalski zamieszkał w Pile (woj. koszalińskie), pracował w zaopatrzeniu, obecnie na emeryturze, Jan Kowalski (brat bliźniak Antoniego), pracował w zakładzie przemysłowym w Koszalinie. Lucyna Kowalska, najstarsza córka, krawcowa, pracowała w Zakładzie dla Ociemniałych dzieci w Laskach pod Warszawą, tam najstarsza córka, krawcowa, pracowała w Zakładzie dla Ociemniałych dzieci w Laskach pod Warszawą, tam mieszka z rodziną. Halina Kowalska, technik rolnictwa, pracowała w gospodarstwie rolnym, mieszka z rodziną w Jastrowiu. Kazimiera Kowalska, pracowała w biurze. Tadeusz Kowalski,  tokarz, pracował w Zakładzie Samochodowym w Jastrowiu. Renata Kowalska, najmłodsza córka, mieszka w Jastrowiu. Czwartym dzieckiem Pawła Obary był  Józef Obara, ur. 1914 we wsi Krzyżka (5 km od Suchedniowa), pracował w Zakładach Metalowych w Skarżysku-Kamiennej, ożeniony z Emilią Obara z Wątrobińskich, urodzoną w 1924. Doczekali się jednej córki i trzech synów, a mianowicie: Bożena Obara  (Majerska), nauczycielka, mieszka w Suchedniowie (woj. świętokrzyskie). Wiesław Obara, muzyk zawodowy, wiolonczelista, obecnie od ponad 20 lat mieszka i gra w orkiestrze Uniwersyteckiej  w Guanahuato (Meksyk), dzieci:  Mateusz Obara, elektronik, Małgorzata Obara, dietetyczka. Stanisław Obara, leśnik, mieszka i pracuje w Warszawie, dzieci:  Dorota Obara, wykształcenie wyższe techniczne (matematyka stosowana), pracuje w firmie, zamężna, mąż Andrzej. Kontynuatorem rodu w linii wrocławskiej jest Jerzy Obara,  fundator herbu własnego Obara, pracownik naukowy, polonista. Ze związku z Danutą Obara z Adamczewskich doczekał się potomka w osobie syna Zbigniewa Obara, z wykształcenia germanisty, który  zawarł związek małżeński z  Malwiną Rutyną. Najmłodszym kontynuatorem rodu jest urodzony dnia 13. marca 2009 roku ich syn, męski potomek,  Stanisław Mieszko Obara.

Fundacji znaku rodowego rodziny Obara zwanego herbem własnym Obara dokonano dnia 13. miesiąca marca Roku Pańskiego 2009 na wniosek Jerzego Obary. Intencją fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi rodzinnych oraz kultywowania tradycji rodzinnej. Niniejszym potwierdza się, że  dnia 05 maja Roku Pańskiego 2009 herb własny Obara został zarejestrowany pod numerem 050509 w roli herbowej Pierwszej Powszechnej Otwartej Księgi Herbowej Nova Heraldia i podany do publicznej wiadomości poprzez publikację w herbarzu tejże Wspólnoty Heraldycznej. Uprawnionymi do używania tego znaku herbowego są potomkowie w linii męskiej, pochodzący od wspomnianego fundatora Jerzego Obary, czyli Zbigniew Obara oraz jego syn Stanisław Mieszko Obara,  jak też żeńscy potomkowie pod warunkiem zachowania nazwiska Obara.