Na niebieskiej tarczy, między złotymi miskłami „S” i „C”, na łodzi takiej samej barwy, postać św. Korduli, z nimbem złotym, w białej sukni i czerwonej pelerynie, trzymającej w prawej ręce włócznię o złotym grocie, w lewej złotąpalmę męczeństwa. Klejnot: na nałęczce niebiesko złotej, takaż łódź z masztem w postaci złotego krzyża, na którego spojeniu czerwone serce złożono. Labry: niebieskie podbite złotem. U dołu na wstędze napis: Cordula.
Rejestracja tego znaku herbowego, dokonano Roku Pańskiego 2022 dla rodziny Kordula. Intencją fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi w rodzinie oraz kultywowania jej tradycji. Znak ten ma pozostać symbolem tożsamości dla współczesnych i przyszłych pokoleń. Uprawnieni do używania tego znaku herbowego są wszyscy bezpośredni potomkowie pochodzący od fundatora, jak też wszyscy inni noszący to nazwisko, którzy utożsamiają się z przesłaniem herbu.Niniejszym potwierdzamy, że herb własny rodziny zwany Cordula, został zarejestrowany pod numerem 200822w Polskiej Roli Herbowej Nova Heroldia z Jeleniej Góry,
Za wiarygodność genealogiczną i heraldyczną po dokonaniu konsultacji i sprawdzeniu dostarczonych dokumentów potwierdza komisja heraldyczna.
Jelenia Góra, 27 sierpnia roku 2022
LEGENDA HERBOWA
Herb własny Cordula, to nie tylko zbiór elementów, które w sposób symboliczny ilustrują członków rodu Kordula, to również obrazy odnoszące się do tradycji, idei, wartości czy ważnych zasad, które są wspólne dla całej społeczności rodzinnej, a także są odczytywane przez każdego familianta indywidualnie. Swoistą wymową uznawanych wartości życiowych, są elementy konstrukcji godła. Każdy element prezentowanego herbu ma określone znaczenie. Godło, Św. Kordula, prawdopodobnie żyjąca w V wieku, to jedna z 10 towarzyszek księżniczki Urszuli (późniejszej świętej), w jej wyprawie do Bretanii, podczas której zostały zamordowane przez Hunów. Korduli udało się ukryć pod pokładem jednego ze statków, jednakże rano świadomie oddała się w ręce barbarzyńców i poniosła śmierć od włóczni jednego z nich. Tym samym dobrowolnie przyjęła palmę męczeństwa. Jako dziewica-męczennica jest patronką kobiet niezamężnych, ale także dzięki swojej postawie – symbolem zwycięstwa nad lękiem. Postać świętej Korduli, która widnieje w herbie, dla fundatora, Zbigniewa Korduli, ma szczególne znaczenie w aspekcie jego całego życia.
Klejnot tego herbu, to w części powtórzenie elementu godła, a mianowicie łodzi jako elememtu podróży po oceanie życia. Oceanem takim jest jest realny świat codzienności, na którym znajduje się człowiek w swojej łodzi, rzucanej jak statek na morzu, lecz nie ulega rozbiciu, bo na nim znajduje się doświadczony sternik któremu pomaga święta Kordula. Na środku łodzi umieszczony jest zwycięski znak przeciw śmierci, krzyż Chrystusa obłożony czerwonym sercem miłości jako symbolu żagla. Wzmocnieniem krzyża i serca, jako masztu i żagla, są cztery liny, nawiązujące do takich cech jak: odpowiedzialność, odwaga, przezwyciężenie lęków, poświęcenie dla rodziny i ojczyzny. Pierwszy projekt herbu wykonał dla niego własnoręcznie Krzysztof J. Guzek, a ikonę z wizerunkiem świętej – siostra Krzysztofa, Anna Jaszczyńska. Te dwa cenne podarunki, Zbigniew Kordula ustanawia pamiątkami rodzinnymi, ściśle i nierozerwalnie związanymi z historią powstania herbu Cordula. Jest to jego wyraz potwierdzenia przyjaźni z wyżej wymienionymi osobami. Nie bez znaczenia w procesie całej fundacji, była osoba Barbary Muchy, która pod usprawiedliwoną nieobecność fundatora prowadziła wszelkie sprawy związane z ostatecznym wyglądem projektu herbu. Jego końcowy wygląd graficzny wyszedł spod ręki młodego grafika Piotra Muchy. Zbigniew Kordula z Białegostoku, inżynier, konstruktor-wynalazca, przedsiębiorca, właściciel firmy SWWiP „Kordula”, funduje herb rodziny Kordula, pragnąc go przekazać swoim obecnym i przyszłym potomkom oraz wszystkim osobom z całego świata, które noszą nazwisko Kordula i utożsamiają się z przesłaniem herbu.
Intencją fundatora jest, aby legendarna św. Kordula, dodawała im odwagi przy wychodzeniu na pokład swoich życiowych wyzwań, a także, by pomogła przezwyciężyć lęk nie tylko przed śmiercią, ale także przed budowaniem swojej własnej legendy za życia. Jednocześnie ma nadzieję, że jego potomkowie, kierując się chrześcijańskimi wartościami, zachowają nieskażone serce dla Ojczyzny, ludzi i rodzinnej tradycji.
Nadzieją, fundatora tego znaku herbowego, jest przekazywanie z pokolenia na pokolenie, treści odzwierciedlających duchowy związek potomków z przodkami. Treść zawarta w konstrukcji całego herbu jest świadomym i dobrowolnym przedsięwzięciem, mającym na celu identyfikację i promowanie całego rodu. Ma być również uhonorowaniem wyznawanej dewizy życiowej i jej zapisemw pamięci potomków. Opisana powyżej legenda obrazuje również związki filiacyjne, czyli relację przodek i potomek. W tym aspekcie można ją odczytywać jako tradycję, dziedziczenie, wychowanie, ale także prezentuje się tutaj międzypokoleniowa łączność. Herb ten powinien pozostać w świadomości, tak współczesnych, jak i przyszłych pokoleń, jako symbol dumy, więzi i tradycji rodowej. Interpretacja symboliki zastosowanej w budowie herbu została skonsultowana i zaakceptowana przez komisję heraldyczną Polskiej Roli Herbowej Nova Heroldia. Rejestracji tego znaku herbowego, dokonano Roku Pańskiego 2022 dla rodziny Kordula. Intencją i wolą fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi w rodzinie oraz kultywowania jej tradycji. Znak ten ma pozostać symbolem tożsamości dla współczesnych i przyszłych pokoleń. Uprawnieni do używania tego znaku herbowego są wszyscy bezpośredni potomkowie pochodzący od fundatora, tak długo jak stosować będą nazwisko Kordula, jak też wszyscy inni noszący czujący związek z tym rodem o nazwisku Kordula