Blazon: W czerwonym, obniżona srebrna rzeka, nad którą złota miskuła G, pod nią w pozycji podstawy, dwie szable srebrne skosem w krzyż głowniami ku górze, o złotych rękojeściach i takich samych jelcach. Klejnot: Na czerwono-złotej nałęczce, wyrastający wspięty, srebrny jednorożec, o złotym rogu i złotych kopytach. Labry: prawe, czerwone podbite złotem, lewe, czerwone podbite srebrem. Poniżej, na wstędze, dewiza: TEMPUS ET SPATIUM.
Uprawnionym do używania tego znaku herbowego jest Fundator i jego rodzina o nazwisku Gerasik. W tym, Hubert Gerasik oraz Agnieszka Gerasik i Paulina Gerasik jak też ich potomkowie w linii męskiej i żeńskiej, pod warunkiem zachowania nazwiska rodziny. Herb własny Gerasików, to nie tylko zbiór elementów które ilustrują dzieje tej rodziny, to również symbole odnoszące się do tradycji, idei, wartości czy ważnych zasad, które są wspólne dla całej społeczności rodzinnej, a także są odczytywane przez każdego członka rodziny indywidualnie. Podstawowe cechy charakteru fundatora to: Zapał do pracy, umiejętność szybkiego uczenia się, zdolność do nabywania nowych kompetencji i umiejętności w różnych dziedzinach życia, przedsiębiorczość, odwaga, podejmowanie ryzyka. To atrybuty które zaważyły na sukcesie życiowym. Podstawowy symbol godła herbowego, złota miskuła G, podkreśla ważność nazwiska Gerasik, które dzięki wrodzonym talentom fundatora stało się rozpoznawalnym symbolem w kręgu lokalnego społeczeństwa. Srebrna falująca rzeka pod miskułą, symbolizuje rzekę Bzurę nad którą znajduje się pałac o historycznym znaczeniu, w miejscowości Gawłów. Dwie skrzyżowane szable złożone w podstawie tarczy, symbolizują nie tylko miejsce historycznych walk na wspomnianym terenie, ale również odwagę, wolę zmagania w codziennym działaniu fundatora. Jednorożec w klejnocie, jest nawiązaniem do wybitnego mieszkańca wywodzącego się z Gawłowa, a mianowicie Ambrożego Skarżyńskiego herbu Bończa. Herb Gerasik ma zostać znakiem rozpoznawczym zarówno rodziny Gerasik jak też pałacu Gawłowskiego, z którym rodzina ta związała się w sposób szczególny. Dewiza umieszczona pod herbem TEMPUS ET SPATIUM wyraża sentencją życiową fundatora.