|
Na czerwonej tarczy, pod srebrną głowicą ciętą w liść trójpłatkowy, trzy trąbki złote (2 ,1). Klejnot, z nałęczki w barwach czerwono-srebrnych wyrastające dwie, od siebie, prawe ręce w rękawach o różnych barwach: z prawej srebrna z lewej czerwona, trzymające skrzyżowane ze sobą szablę i topór. Labry, czerwone podbite srebrem. Rodzina wywodząca swoje korzenie z ziemi żegocińskiej w Małopolsce, osiadła w latach 70-tych XX wieku w mieście Nowy Sącz. Reprezentowana jest obecnie przez fundatora herbu, Władysława Fąfarę oraz jego potomków. Fundacji znaku rodowego rodziny Fąfara dokonano dnia 25 marca Roku Pańskiego 2011 na wniosek Władysława Fąfary. Intencją fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi rodzinnych oraz kultywowania tradycji rodzinnej. Niniejszym potwierdza się, że dnia 17 lipca Roku Pańskiego 2011 herb własny rodziny Fąfara został zarejestrowany pod numerem 170711 w roli herbowej Nova Heroldia i podany do publicznej wiadomości poprzez publikację w herbarzu Polskiej Wspólnoty Heraldycznej. Uprawnionymi do używania tego znaku herbowego są potomkowie fundatora w linii męskiej a także potomkowie w linii żeńskiej pod warunkiem zachowania nazwiska Fąfara. |
