|
Na niebieskiej tarczy herbowej, trzy złote, połączone ze sobą duże litery D, łukami na zewnątąrz, tworząc w ten sposób trójkąt równoboczny, w którym złote serce jest złożone. Klejnot, ten sam powtórzony symbol. Labry w barwach niebiesko-złotych. Jak podaje fundator herbu najstarsza wzmianka o przodkach tego rodu pochodząca z roku 1602, dotyczy niejakiego Barabasza Dydka, dzierżawcy wsi Łapszewo województwo krakowskie, spowinowaconego z domem Domamiroczowskich herbu własnego. Potomkiem wspomnianego protoplasty rody Dydyk jest fundator herbu Artur Dydyk i jego synowie Arnold i Marko Dydykowie. Fundacji herbu dokonano w lipcu roku 2002. Rejestracji w Pierwszej Powszechnej Otwartej Księdze Herbowej Nova Heraldia pod numerem 170606 dokonano na wniosek Artura Dydyka. Do używania tego znaku herbowego upoważnieni są wszyscy potomkowie po linii męskiej pochodzący od fundatora herbu.
|
