Tarcza herbowa dzielona w pas w barwach złoto-czarnych. W polu górnym trzmiel czarny w locie skierowany w prawo, pomiędzy dwoma czerwonymi kwiatami róży. W dolnym czarnym polu złoty prostokąt. Klejnot, taki sam trzmiel siedzący na złotym prostokącie w słup, obłożonym dwoma czerwonymi kwiatami róży. Labry w barwach czarno-złotych. Najstarsze dokumenty z 1821 roku wspominają niejakiego Hiacynta Ćmielewskiego płóciennika z miejscowości Saborowo z prowincji poznańskiej, dokonującego dostaw płótna dla armii napoleońskiej. Jego bezpośrednimi potomkami są Marek i Stanisław Ćmielewscy, synowie Leopolda Ćmielewskiego, fundatora herbu. Fundacji herbu dokonano w lipcu roku 2002. Rejestracji w Pierwszej Powszechnej Otwartej Księdze Herbowej Nova Heraldia pod numerem 70406 dokonano na wniosek Leopolda Ćmielewskiego. Do używania tego znaku herbowego upoważnieni są wszyscy potomkowie po linii męskiej pochodzący od fundatora herbu. |