Na czerwonej tarczy, miecz srebrny o złotej rękojeści, w towarzystwie dwóch klamer srebrnych, barkami ku sobie. Na hełmie, ze złotej korony szlacheckiej wyrasta pięć srebrnych piór strusich.
Rejestracja tego herbu powzięta została Roku Pańskiego 2025 dla rodziny Obremskich, wywodzącej korzenie swoich przodków z miejscowości Obrąb, parafia Niegowo. Potwierdzenie to zostało uznane na podstawie dokumentów archiwalnych ciągłości genealogicznej, sprawdzonej i uznanej przez genealoga i heraldyka, Pawła Szymona Towpika z Zielonej Góry. Oficjalnie podana do publicznej wiadomości w rejestrze Polskiej Roli Herbowej dnia 09 września Roku Pańskiego 2025.
Intencją Fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi w rodzinie oraz kultywowania jej tradycji. Znak ten ma pozostać symbolem tożsamości dla współczesnych i przyszłych pokoleń. Uprawnionymi do używania tego znaku herbowego są: wszyscy bezpośredni potomkowie fundatora, Jana Obremskiego, męscy i żeńscy, tak długo jak stosować będą nazwisko Obremski bądź z członem Obremski. Dodatkowo, osoby uprawnione do używania tego herbu, określone zostały Edyktem sformułowanym w aneksie do tego aktu rejestracyjnego.
Niniejszym potwierdzamy, że herb Cholewa rodziny Obremski, został zarejestrowany pod numerem 090925 w Polskiej Roli Herbowej Nova Heroldia z Jeleniej Góry,
Herb szlachecki Cholewa przynależny rodzinie Obremskich w swej heraldycznej konstrukcji nawiązuje do historii i przeszłości rodu Obremski vel Obrębski. Również do osoby samego Jana dokonującego ożywienia tej szlacheckiej tradycji rodzinnej, związanego mocno z rodziną i miejscem zamieszkania. Godło prezentowanego herbu ma określone znaczenie symboliczne. Samo godło określone jest elementami nawiązującymi do korzeni zarówno samego nazwiska jak też zasad życiowych jakimi kierowali się nie tylko przodkowie, ale również sam Fundator i jego potomkowie. Herb Cholewa, to nie tylko znak, który w sposób symboliczny ilustruje członków rodu Obremskich, to również obraz odnoszący się do tradycji, idei, wartości czy ważnych zasad, które są wspólne dla całej społeczności rodzinnej, a także są odczytywane przez każdego familianta indywidualnie. Swoistą wymową uznawanych wartości życiowych, są elementy konstrukcji godła zawarte w herbie Cholewa, opisane przez dawnych heraldyków w legendzie herbowej znanej z wielu herbarzy. Wnioskodawcą rejestracji tego herbu szlacheckiego, jest Wielmożny Pan Jan Obremski, przedstawiciel linii rodowej rodu Obremski vel Obrembski vel Obrębski, przetrwałej do naszych czasów, której ciągłość zapewnił jedyny przedstawiciel rodu po mieczu, syn Wojciech mający również jedynego syna Błażeja, który z kolei pozostawia dwóch męskich potomków, Aleksandra Jana oraz Maksymiliana. Różnice w pisowni tego nazwiska spowodowane błędną fonetyczną interpretacją zapisu jego brzmienia, mają różne przyczyny. Część społeczności od wieków średnich, kiedy to rozpoczęło się wykształcanie nazwisk, aż do Drugiej Wojny Światowej była niepiśmienna. Przy okazji różnych spraw urzędowych podawane było brzmienie nazwiska w formie fonetycznej, osoba zapisująca nazwisko mogła ani podać poprawnej formy ani zweryfikować zapisaną formę takiego nazwiska. Innym powodem takich problemów były zwyczaje w parafiach podczas realizowania zapisów w księgach chrztów. Dane zarówno rodziców jak i dzieci (wraz z datami narodzin dzieci) podawali księdzu rodzice chrzestni. Często zdarzało się, że nie należeli do rodziny i nie znali nawet poprawnego brzmienia nazwiska. Był to jeden z głównych podstawowych czynników „powstawania” nowych nazwisk i podstawowa przyczyna podawania złych dat urodzin. Ród Obremskich a w zasadzie Obrębskich wywodzi się z Ziemi Nurskiej. Zgodnie z zapisami w Herbarzu Seweryna Uruskiego byli dziedzicami wsi Obrąb w gminie Zabrodzie. Najstarszy udokumentowany przodek to Andrzej Obrębski mąż Barbary, 28 lutego 1740 roku rodzą im się bliźniaki, a jednym z nich jest Maciej Obrębski. Maciej Obrębski posiadał dzieci z prawego i nieprawego łoża. Wśród tych urodzonych mu przez prawowitą żonę Mariannę był Kazimierz, który przyszedł naświat 4 marca 1774 roku. Kazimierz ożenił się z Anną Metkowską, a jednym z ich dzieci był urodzony 17 października 1823 roku Franciszek. Franciszek jednego ze swych synów, którego urodziła mu 2 kwietnia 1853 roku Marianna ze Sklarskich, nazwał po sobie Franciszkiem. Franciszek ten, być może by odróżnić się od ojca lub przez błąd urzędnika w dokumentacji rozpoczął używanie zniekształconej formy nazwiska Obremski, która przetrwała do dzisiaj. Dnia 2 kwietnia 1894 na świat przyszedł Stefan Obremski syn Franciszka i Antoniny Wojciechowskiej. Stefan, ożenił się z Ludwiką Drzymała i wspólnie powołali do życia Jana Obremskiego, dokonującego niniejszej rejestracji herbu Cholewa. Wszelkie powiązania genealogiczne zostały poparte dokumentami z ksiąg urzędowych zarówno świeckich jak też kościelnych. Weryfikacja tych informacji została dokonana przez heraldyka i genealoga Pawła Szymona Towpikaz Zielonej Góry.
Legenda powstania herbu Cholewa spisana została w 1578 roku przez Bartosza Paprockiego w dziele „Gniazdo cnoty, skąd herby rycerstwa […] Królestwa Polskiego”. Opowiada ona o królu Polski, Bolesławie Śmiałym, który wpadł w zasadzkę podczas jednej z wypraw na Jaćwingów. W potyczce tej brał udział dzielny cieśla Cholewa, który wcześniej pomagał przeprawiać się wojskom królewskim przez okoliczne bagna. Z braku broni walczył klamrami, jakich używał do pracy. W trakcie bitwy, gdy król został zaatakowany przez Jaćwinga, Cholewa uratował go pokonując wroga i zdobywając na nim miecz. Po zwycięstwie król, w uznaniu bojowych zasług Cholewy, podarował mu część lasu, a na jego herbie Cholewą nazwanym kazał umieścić dwie klamry ciesielskie i miecz na pamiątkę opisanej bitwy. Nadzieją Jana Obremskiego jest kontynuacja tradycji rodziny i pomięci szlacheckiego pochodzenia. Ma to być, przekazywanie z pokolenia na pokolenie treści odzwierciedlających duchowy związek potomków z przodkami. Treść zawarta w tym przekazie jest świadomym i dobrowolnym przedsięwzięciem, mającym na celu identyfikację i promowanie całego rodu. Ma być również uhonorowaniem wyznawanej dewizy życiowej i jej zapisem w pamięci potomków. Opisana powyżej legenda oraz przypomnienia szlacheckiego pochodzenia, obrazuje również związki filiacyjne, czyli relację przodek i potomek. W tym aspekcie można ją odczytywać jako tradycję, dziedziczenie, wychowanie, ale także prezentuje się tutaj międzypokoleniowa łączność. Herb ten powinien pozostać w świadomości, tak współczesnych, jak i przyszłych pokoleń, jako symbol dumy, więzi i tradycji rodowej. Interpretacja symboliki przekazanej w budowie herbu została potwierdzona i zaakceptowana przez komisję heraldyczną Polskiej Roli Herbowej Nova Heroldia.Rejestracji tego znaku herbowego, dokonano Roku Pańskiego 2025 dla rodziny Obremski. Intencją Jana Obremskiego, zgłaszającego ten herb do rejestracji i publikacji w herbarzu Polskiej Roli Herbowej, jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi w rodzinie oraz kultywowania jej tradycji. Znak ten ma pozostać symbolem tożsamości dla współczesnych jak i przyszłych pokoleń. Uprawnieni do używania tego znaku herbowego są wszyscy bezpośredni potomkowie pochodzący od Jana Obremskiego wymienieni w akcie rejestracji, tak długo jak stosować będą nazwisko Obremski. Dodatkową możliwość w rozszerzeniu grona uprawnionych daje aneks do wspomnianego aktu rejestracji. Treść symboliczna zawarta w konstrukcji tego herbu jest świadomym nawiązaniem do protoplastów tego rodu. Jego rejestracja i publikacja są przedsięwzięciem, mającym na celu identyfikację i promowanie całego rodu. Ma być również uhonorowaniem wyznawanej dewizy życiowej i jej zapisem w pamięci potomków. podkreślającym związek duchowy z przodkami i miejscem ich pochodzenia, czyli ojczyzny jaką jest Polska. Niniejszym potwierdzamy, że herb własny rodziny Obremski został zarejestrowany pod numerem 090925 w Polskiej Roli Herbowej Nova Heroldia z Jeleniej Góry, a jego Fundator wszedł na wieczność do grona Polskiej Wspólnoty Heraldycznej.
Za wiarygodność genealogiczną i heraldyczną po dokonaniu konsultacji i sprawdzeniu dostarczonych dokumentów potwierdza komisja heraldyczna. Prezes, Norbert Wacławczyk Polska Rola Herbowa za zgodność genealogiczną i heraldyczną Genealog i Heraldyk, Paweł Szymon Towpik za zgodność genealogiczn.
Jelenia Góra, 14 września roku 2025.