Na czerwonej tarczy, dwa złote, wspiete lwy, trzymające się drzewca włóczni. Poniżej w podstawie, krzyżem w skos, dwa topory zbroczonych krwią . Klejnot: pięć pawich piór przechodzących przez koronę barwy srebrnej, zawieszoną ponad nałęczką barwy czerwono-złotej. Labry: czerwone podbite zlotem. U dołu na wstędze dewiza ,,Adalbertus”
Fundacji powyżej opisanego herbu, dokonama została przez Sławomira Kijewskiego, poprzez jego rejestrację go w herbarzu Polskej Roli Herbowej, pod numerem 01082024.
Dewiza jest wezwaniem imienia: ADALBERTUS. Imię to dawniej odnosiło się do św. Wojciecha, który zginął od włóczni, a toporem odcięto jego głowę. W herbie dwa złote lwy trzymające się drzewca włócznią, oraz ociekające krwią topory maja symbolizować narzędzia które mają zniszczyć postać protoplasty Adalbertusa. W zamyśle fundatora stoją one na straży przyszłych pokoleń rodu a idee jakie przyświecały Św, Wojciechowi niech będą dla nich drogowskazem. Złota korona zaś będzie dla nich ukoronowaniem za uczynione dobro wobec drugiego człowieka, rycerską postawę w życiu, szlachetne serce i postawę chrześcijańską oraz za poświęcony trud rodzinie. W przełomowych chwilach niech przywołanie dewizy Adalbertus, pomoże w podjęciu właściwej decyzji.
Najstarszy udokumentowany przodek to Adalbertus Kijowski, ożeniony z Cathariną Sapszanką w dniu 29.02.1748 roku, z którą miał sześcioro dzieci: w tym czterech synów : Pawła (Paulus), Piotra (Petrus) -zmarł mają 1,5 roku, Wojciecha i Filipa oraz dwie córki: Apollonia i Joannes. Protoplastą od którego wywodzi się fundator tego herbu, jest FilipKijowski, zamieszkały w Zacharzu parafia Będków, który ożenił się z Marianną Walaszczyk i miał trzech synów : Mikołaja, Tomasza, Piotra oraz córkę Teresa. Piotr poślubił w 1824 roku Ewę Jędrzejec, z którą miał trzy córki : Maryanne, Józefę i Agnieszkę oraz dwóch synów: Grzegorza i Kazimierza. Następnie Kazimierz ożenił się w 1859 roku z Dorotą Szymór i miał z nią sześcioro dzieci, pięciu synów: Józefa, Jana, Stanisława, Karola (zmarł po urodzeniu 1869r) i Andrzeja oraz córkę Katarzynę. Pradziad Andrzej poślubił w roku 1896 Rozalie Brudz, doczekując się z nią dwóch męskich potomków : Jana i Andrzeja. Dziad Andrzej w 1924 roku, poślubił Genowefę Darnikowską z którą miał dwóch synów Kazimierza i Eugeniusza -ojca fundatora. Eugeniusz zawiera związek małżeński z Czesławą Dulas w 1966 roku. Ze związku tego przychodzi na świat troje dzieci, córka Marysia oraz synowie Sławomir i Grzegorz. Fundator Sławomir Kijewski jest absolwentem WAM w Łodzi. W 1993 roku ożenił się z Iwoną Misztal z którą doczekał się czterech synów: Artura, Adama, Mateusza i Łukasza.
Istotną uwagą dotyczącą pisowni nazwiska jest fakt, że po Powstaniu Styczniowym 1863 roku, w księgach parafialnych pisanych w języku rosyjskim, nastąpiło przekształcenie pisowni nazwiska Kijowski, co spowodowało błędy w metrykach i w aktach kościelnych, w formie na KIJEWSKI „Kiebckum”
Uprawnieni do używania tego znaku herbowego są wszyscy potomkowie fundatora herbu, w linii męskiej i żeńskiej, pod warunkiem zachowania nazwiska Kijewski.