Niebieska tarcza dzielona w rosochę na opak. W 1, postać anioła z rozpostartymi rękoma, w 2, snopek zboża, w 3, beczka, wszystko w barwie srebrnej. Klejnot: z nałęczki w barwach niebiesko – srebrnych, wyrastają trzy kwiaty konwalii o łodygach i dwóch liściach po obu stronach w barwie niebieskiej. Pierwszy i trzeci po trzy srebrne dzwonki (na lewo i prawo), drugi o dwóch dzwonka na wprost. Labry: niebieskie podbite srebrem.
Wpisanie herbu do rejestru Polskiej Roli Herbowej pod numerem 220124, dokonano Roku Pańskiego 2024 dla rodziny Baj wywodzącej korzenie przodków z miejscowości Opaleniska, Podkarpackie. Intencją fundatora jest próba przyczynienia się do wzmocnienia więzi w rodzinie oraz kultywowania jej tradycji. Znak ten ma pozostać symbolem tożsamości dla współczesnych i przyszłych pokoleń. Uprawnionymi do używania tego znaku herbowego są: wszyscy bezpośredni potomkowie fundatora, Waldemara Baja, męscy i żęńscy, tak długo jak stosować będą nazwisko Baj.
Najstarszym znanym obecnie przodkiem rodzinny, jest Jan Baj urodzony ok 1750 r, w miejscowości Opaleniska, Podkarpackie, Polska. Jego żoną była Agnieszka Urban. Ich dzieci to: Jakub (1771- 1837.01.10), Regina (1777.01.16 – ???) Jan (1779.06.15 – ???) Marianna (1782.08.14 – ???) Marcin (1785.11.08 – ???) Zofia (1788.03.14 – ???) Katarzyna (1791.02.01 – 1793.11.20)