Na czerwonej tarczy herbowej, dwie trąby złote ułożone od siebie tubami ku górze, ze złotymi sznurami. Ponad nimi szarfa złota, w krąg złożona, związana końcami (nałęczka). Klejnot trzy złote pióra strusie, wyrastające z nałęczki w barwach czerwono-złotych. Labry w barwach czerwono-złotych. Ojciec Henryka Umiłowicza, fundatora herbu, Jan Umiłowicz urodził się w1928 roku w Wilnie w rodzinie urzędniczej, jako syn Stanisława Hieronima oraz Isabelli Umiłowicz z domu Sierakowska. Stanisław urodzony w1896 roku był drugim dzieckiem Piotra Aleksandra urodzonego w 1867 roku i Elżbiety Eleaonory Umiłowicz z domu Piekońska. Brat jego Jan Stanisław nie pozostawił po sobie potomków. Dalej wymienia się ojca Piotra Aleksandra, Hieronima Jana Umiłowicza urodzonego około 1832 roku i dziadka Michała Umiłowicza sędziego ziemskiego. Fundacji herbu własnego Umiłowicz dokonano na wniosek Henryka Umiłowicza, a rejestrację przeprowadzono w miesiącu sierpniu roku 2007. Herb ten zarejestrowano pod numerem 070807 w Pierwszej Powszechnej Otwartej Księdze Herbowej Nova Heraldia.
